0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Mer­ha­ba sev­gi­li okur.
Uzun za­man­dır çık­ma­sı­nı he­ye­can­la bek­le­di­ğim ‘‘İçimde Bir Eylül San­cı­sı’’ ki­ta­bı ni­ha­yet raf­lar­da ye­ri­ni aldı. Hiç zaman kay­bet­me­den ki­ta­ba ula­şa­rak baş­la­dım oku­ma­ya ve oku­duk­ça da Ocak-2022 ya­yı­nı­mın bu ki­ta­bın ana­li­zi ol­ma­sı ge­rek­ti­ği ka­na­ati­ne var­dım. Ger­çek ki­şi­le­rin, ger­çek bir ha­ya­tın, hem bir var olu­şun hem de yok olu­şun hi­ka­ye­si ‘’İçimde Bir Eylül San­cı­sı’’. Bir psi­ko­te­ra­pist olan Özge ÖNER, ço­cuk­lu­ğu­na, üni­ver­si­te dö­nem­le­ri­ne ve son­ra­ki ya­şa­mı­na geniş bir pers­pek­tif­ten ba­ka­rak ken­di­si ve aile­si hak­kın­da derin ana­liz­ler­de bu­lun­muş. Oku­yan her­kes­te mut­la­ka bir iz bı­ra­ka­ca­ğı­nı dü­şü­nü­yo­rum. Ke­yif­li oku­ma­lar.

Ön­ce­lik­le ki­ta­bın di­li­nin hem çok açık hem de çok et­ki­le­yi­ci ol­du­ğu­nu söy­le­ye­bi­li­rim. Yalın ve gayet akıcı kul­la­nı­lan di­liy­le de ki­ta­bı bir çır­pı­da bi­tir­mek çok olası gö­rü­nü­yor. İçe­ri­ğin­den de bah­set­mek is­ti­yo­rum.

Özge ÖNER, 1984 yı­lın­da Ko­ca­eli’de aile­si­nin ilk ço­cu­ğu ola­rak dün­ya­ya gel­miş. Ha­ya­tı­nın her aşa­ma­sın­da tut­tu­ğu­nu ko­pa­ran, dim­dik duran ve var­lı­ğı­nı an­lam­lan­dır­ma­ya, ken­di­ni ta­nı­ma­ya ça­lı­şan bu deli dolu kız ço­cu­ğu ba­şı­na ge­len­le­ri, bun­lar­la nasıl baş et­ti­ği­ni ve hatta baş ede­me­di­ği­ni bir bir an­lat­mış. Ha­ya­tın­da bir­çok kaybı peş peşe ya­şa­yan yazar, ilk önce ba­ba­sı Şükrü ÖNER’i kay­bet­miş. Şükrü Baba on yıl KOAH ile mü­ca­de­le etmiş, so­lu­num sı­kın­tı­sı en büyük im­ti­ha­nı olmuş. Yazar ba­ba­sı­nın ilk teş­his al­dı­ğı dö­nem­le­ri, has­ta­lı­ğın iler­le­di­ği ve ba­kı­mı­nın zor­laş­tı­ğı za­man­la­rı, son dö­nem­le­ri­ni sı­ra­sıy­la ele almış. Bu sü­reç­te ya­şa­dık­la­rı­nın ha­ya­tı­nın en önem­li ka­rar­la­rın­dan biri olan mes­lek ter­ci­hin­de nasıl baş gös­ter­di­ği­ni de göz­ler önüne se­ri­yor. Hem­şi­re­lik bö­lü­mü­nü ka­zan­dık­tan sonra bir­çok işi de­ni­yor Özge. Yüzme ant­re­nör­lü­ğü, koşu, spi­ker­lik… Hayat onu hem­şi­re­lik­ten ruh sağ­lı­ğı ve psi­ki­yat­ri hem­şi­re­li­ği­ne, ora­dan da psi­ko­te­ra­pist­li­ğe yö­nel­ti­yor. Mes­le­ği­ne olan aş­kı­nı gayet net bir şe­kil­de dile ge­ti­ri­yor.

Tüm bun­lar olup bi­ter­ken ‘ka­rın­da­şım, ca­nı­mın ya­rı­sı’ di­ye­rek bah­set­ti­ği kar­de­şi Erdi’nin kaybı ise Özge için tam bir dönüm nok­ta­sı de­ne­bi­lir. Erdi se­ve­cen, ça­lış­kan, gönlü derin bir adam. Ha­ya­tı­nın aşkı Ebru ile ver­di­ği ev­li­lik ka­ra­rı son­ra­sı her şeyi hız­lı­ca ta­mam­la­yıp bir yuva ku­ru­yor Erdi. Ya­za­rın an­lat­tı­ğı­na göre tam bir aşk ev­li­li­ği… 21 ya­şın­day­ken ro­ma­to­id art­rit ta­nı­sı almış Erdi. Halk ara­sın­da ro­ma­tiz­ma ola­rak bi­li­nen has­ta­lık önce eklem ağ­rı­la­rıy­la ken­di­ni gös­ter­miş. Şükrü Baba vefat et­tik­ten sonra, daha yası devam eder­ken aile­ye inen ikin­ci bir darbe olmuş bu durum. Has­ta­lık eklem ağ­rı­la­rıy­la baş gös­ter­se de pek bi­lin­me­yen bir ola­sı­lı­ğı mev­cut: ha­ya­ti organ tu­tu­lu­mu… Ge­nel­lik­le ka­ra­ci­ğer ve kalbi tutan ro­ma­to­id art­rit Erdi’nin ak­ci­ğer­le­ri­ni tut­muş. Ev­li­li­ği­nin ilk yı­lın­da be­lir­ti­le­ri şid­det­len­miş ve du­ru­mu her ne kadar çak­tır­ma­ma­ya ça­lış­sa da gün­den güne ağır­laş­mış. Ebru ve Erdi’nin 2017’de dün­ya­ya gelen kız­la­rı, Eylül… Eylül, 2018 Eylül’ünde, ba­ba­sı­na ne ol­du­ğu­nu henüz an­la­ya­ma­ya­ca­ğı bir yaş­tay­ken kay­bet­miş ba­ba­sı­nı. Şükrü Baba ile aynı be­lir­ti­le­ri ve­re­rek, ‘ben babam de­ği­lim’ di­ye­rek ama adım­la­rı­na bas­tı­ğı­nı da gö­re­me­den git­miş Erdi. Yü­zün­de ko­ca­man bir gü­lüm­se­mey­le, saç­la­rı ge­ri­ye ta­ra­lı, damat gibi kon­muş top­ra­ğa. Erdi’nin kaybı Özge’ nin yeni ya­ra­sı… Hiç sön­me­yen, içini ka­vu­ran bir ateş… Sü­reç­te­ki tep­ki­le­ri, kayba in­ka­rı, öf­ke­si, ka­bul­le­ni­şi… Ya­za­rın kendi de­yi­miy­le ‘ter­zi­nin kendi sö­kü­ğü­nü di­ke­me­yi­şi’…

2021 Eylül… Özge kök aile­si­nin son fer­di­ni, an­ne­si Sa­ni­ye Ha­nı­mı koy­muş top­ra­ğa. Düşe düşe, ka­na­ya ka­na­ya öğ­ren­di­ği ya­sı­na ek­le­nen yeni bir yas sü­re­ci…

Eylül, Erdi’den kalan miras… Hem bir yara hem bir mer­hem, ru­hu­nu avut­tu­ğu minik bir can… ‘’Bütün sev­dik­le­ri­mi Eylül’de kay­bet­tim ben’’ diyor yazar…

Acı, sancı… Hem de bir can Eylül…

İnsa­nın bo­ğa­zı­nı düğüm düğüm eden bir yaşam hi­ka­ye­si… Ki­tap­tan gö­re­bil­di­ğim, çı­ka­ra­bil­di­ğim en önem­li hayat dersi ise; her bi­re­yin, her aile­nin di­na­mi­ği­nin bin bir düğüm oluşu… İşte o dü­ğüm­le­ri çö­ze­bil­me istek ve gay­re­ti de in­sa­nı ken­di­ne eriş­ti­ren, de­rin­le­ri­ni an­lam­lan­dı­ran, ken­di­ni bul­du­ran tek anah­tar…
Böyle bir ro­ma­nı ede­bi­yat dün­ya­sı­na ka­zan­dı­ran, tüm ger­çek­li­ğiy­le ke­li­me­le­re yan­sı­tan, ya­ra­la­rı­mı­za do­ku­nan de­ğer­li yazar Psi­ko­te­ra­pist Dr. Özge ÖNER’e, Eylül’e, Ebru’ya saygı ve sev­giy­le… Sa­ni­ye An­ne­ye, Şükrü Ba­ba­ya ve Erdi’ye rah­met­le…

Kaynakça

Öner Ö. (2022). İçimde bir eylül sancısı. (1.Baskı). Ankara: EY Yayınları.

Buket Tunç

Hemşire.

Uluslararası Nefes ve Aktif Yaşam Koçu.

2020 yılında Sakarya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü‘nden mezun oldu.

İnsanı merak eder. Bu sebeple araştırır, okur, yazar, konuşur, bol bol da dinler.

Ruh Sağlığı ve Psikiyatri Hemşiresidir.

Yetişkin Psikiyatrisi ile ilgili tüm alt alanlara ilgi duyar ve bu alanda uzmanlaşmak için çalışmalar yürütür.

Yeme bozuklukları, uyku bozuklukları, kişilik bozuklukları ve cinsel işlev bozukluklarına odaklanmıştır.

Müzik ve spor ile ilgilenir. Aktif olarak nefes ve yaşam koçluğu yapmaktadır.

Yoldur, yolcudur.

iletişim: bukettunc2011@gmail.com

Orjinal link: https://hipokampusakademi.com/kitap-analizi-icimde-bir-eylul-sancisi/