0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

 

Dünyevileşme; kişinin hayat çizgisinde önceliği dünya değerlerine vermesi, dünyanın çekiliciğine kapılması ve onu esiri konumuna gelmesidir.

Dünyanın genelini tehdit eden dünyevileşme, Türkiye’yi de abluka altına almış ve manevi kaynağından koparılan ahlaki değerler fertlerin “ zihni ürünü ve tercihleri haline gelmiştir. Gelinen nokta itibariyle ahlak, Allah’a verdiğimiz taahhütlerden bağımsız olarak algılanıyor. Helalin helal, haramın haram olarak yaşanmadığı beşeri bir nizam içindeyiz, amel ile iman çakışır halde. Ahiret hayatı yokmuş gibi midyeci ve şehevi arzularımıza uygun süfli ve malayani bir hayat yaşıyoruz. Son yıllarda bilumum suçların artmıştır artmasının sebebi bu ilkel evrimleşmedik.

Dindar nesiller yetiştirmek istiyoruz. Diğer taraftan inancımızın bağnazlıktan ve amigoluktan ileriye gitmediğini görmüyoruz. Camilerimizin dolup boşalmasını İslamın şaha kalkması gibi görüyoruz. Ancak bunun görsellikten başka bir şey olmadığını idrak edemiyoruz. Kötü örnekliğin genç nesilleri dinden soğuttuğunu görmekten imtina ediyoruz. Merak ediyorum: namazlarımızda okuduğumuz süre ve ayetlerin kaç tanesinin Türkçe anlamını biliyoruz.

Peki ne yapmalıyız?

 

Yazar M. Çağırıcı’nın dediği gibi yüzü aşkın İlahiyat Fakültemizde binlerce hocamız ve onların “yetiştirip” din hizmetlerine gönderdikleri ordumuz var. Bu büyük camia Müslümanlığın bugünü ve geleceğiyle ilgili bu sorunları görmeli ve servet, şöhret ve siyaset karşısında erimeyen yüksek karakter yetiştirecek bir dini düşünce ve hizmet anlayışı dini hayatımıza hakim kılınmalıdır. İslamın sevgi, kardeşlik ve barış dini olduğu zihinlere nakşedilmelidir.

Hasılı kelam; dünyevi-dünyevileştirmiş olduğumuz ahlak saltanatı yıkılmalı ve Kur’an ahlakını yaşamalı ve yaşatmalıyız.