0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

 

Bizim ev Çardak ilçemizin harman yerinin tam ortasındaydı . Tam bu sıralar Haziran, Temmuz ayından sonrasının genç, yaşlı, kadın, erkek herkes için bir anlamı vardı, çünkü sıcak yaz günleri ve hasat günleri başlardı.

Herkes ürettiği ürünleri emekleriyle toplardı. Kimisi biçerdöver ile bazende Özellikle orak biçiminde usta gençler köyün tarlalarında bir araya gelip tahta ellikleri kullanarak sıraya dizilirler ellerindeki oraklar ile güzel türkü söyleyenlerin güzel sesleriyle alın terleri ile biçerlerdi. Biçilen buğdayları arkadan gelen bir aile büyüğü demetler haline getirirdi, daha sonra demetler dizilirdi. Herkes kaç demet yaptı hesabı yapılırdı. demetler harman yerine taşınırken demet arabaları hesaba göre yüklenirdi.

Bütün tarlaların biçme işlemleri bittikten sonra ve demetler taşındıktan sonra sıra harman yerine gelirdi. Herkes harmanını evlere yakın bir yerde yapardı, zaten bu yerler eksiden belirlenmişti, harman yeri değişmezdi. Harman yeri hazırlamak ayrıca bir uzmanlık isterdi, harman yerinin kazılması ve yerleştirilmiş fıçıların doldurulması, suları dökmeden harmana taşınması, harman yerinin ıslatılıp hazır hale getirilmesi ailede bir büyüğün yönlendirmesi ile olurdu. Harmanın uygun bir yerine çardak yapılırdı yerden biraz yüksekçe, üstü örtü ile kapalı çardaklara rüzgar püfür püfür eser, yaz rahat geçerdi, çardaktaki uyku hiç bir yerdekiler benzemezdi. Biz çocuklar başımızda hasır şapka ile demetler tarladan taşındıktan sonra tarlada kalan başakları toplardık. Bu başaklar çocukların harçlığı olurdu.

Harman yeri tüm yaz boyunca imece usulü birbirine yardim eden köylünün bir araya gelip zaman geçirdiği yerdi. Kimileri harman yerinde yatar, orada bütün gece sohbet eder büyükler hikayeler anlatırlardı. Şimdi bu harman yerleri kat karşılığı mütahitlere verildi. İmece öldü, tarım öldü, çiftçilik öldü, köylü öldü, birlik beraberlik öldü. Artık sadece boş siyasi beklenti ve hırs ile birbirine kinleştirilmiş bir topluluk var. Eski harman yerlerinde buluşmak dileği ile sevgiler, saygılar ve selamlar.

 

Süleyman efe KOCAZEYBEK.

Yazarın Tüm Yazılarını Görmek İçin TIKLAYINIZ