0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

 

Antalya Diplomasi Formu (ADF), uzun hazırlık ve ertelemelerden sonra 18-20 Haziran’da toplandı. Komşu ve bölge ülkeleri ile Türk cumhuriyetlerinden, Afrika’dan devlet başkanları, dışişleri bakanları, bölgesel örgüt temsilcileri, sivil toplum kuruluşları ile akademisyenler ve öğrencilerin katıldığı forumda 21 panel düzenlendi. Programların yoğunluğundan dolayı genellikle konuşmacılara soru sorma imkanı kalmadı. Bununla beraber üç gün boyunca program aralarında ve diğer etkinliklerde soru sorma, tanışma, kaynaşma imkanı bulundu. Seçilmiş öğrencilerin bakanları, diplomatları kuşatarak cesurâne soruları programa ayrı renk kattı.

Bölgesel ve küresel konular yanında uluslararsı boyutu bulunan iç politik konular da ele alındı. Öncelikle Kafkasya, Orta Asya, Orta Doğu, Afrika ve Balkanlardaki sorunlarla birlikte mesela azınlıkların söz sahibi olduğu bir oturum vardı. Özellikle resmi pozisyondaki konuşmacılar, diplomatik sınırların ötesine pek geçemediği halde, moderatörün de yeteneği sayesinde ilginç tartışmalar yaşandı.

Son derece önemli bulduğum Asya’da Bölgesel İşbirliği başlıklı panelin moderatörü, Nursultan Nazarbayev’in kurucusu olduğu CICA temsilcisi Hayrat Sarıbay (Kairat Sarybay) idi. AGİK-AGİT’in Asya versiyonu olan bu örgüt için kısaca AİGK (Asya’da İşbirliği ve Güven Artırıcı Önlemler Konferansı) denmektedir. Her ne kadar AGİT kadar aktif olmasa da Nazarbayev’in bu örgütü kurma ve yönetme sürecindeki başarısı, Asya’da bir kısmı çatışma halinde olan devletlerin aynı çatı altında yılda bir kere de olsa toplanabilmesi son derece önemlidir.

Ruslan Kazakbaey’e sıra gelince Rusça konuşacağını bekliyordum. Panel yöneticisi Sarıybay’ın Kazakbaev’i nazik takdimiyle Kırgızistan Dışişleri bakanının adının Ruslan, olup soyadının “Kazak” ile başlamasına dikkat çekmesi, buradaki jeokültürel gerçeği de özetlemekteydi. Tam kulaklık almaya kalkarken Kazakbaev, selamla başlayarak Türkiye Türkçesi konuşma jesti gösterdi. Başta Tacikistan ile yaşanan sorunlar olmak üzere bölgesel konulardaki tespitleri ve önerileri, kardeş cumhuriyetlerin geleceği konusundaki güvenimizi güçlendirdi. Kendisine kadar panel yöneticisi dahil herkesin İngilizce konuşmasına karşın Kazakbaev’den sonra Sarıbay da oturumu Türkiye Türkçesi ile yönetmeye başladı, büyük alkış aldı. Hiç Türkçe bilmeyen mesela Pakistan Dışişleri Bakanı ne yapacaktı? Zaten bu konuda organizasyon her türlü masrafa katlanmış, sekiz dilin simultane tercümesi için bütün hazırlıkları yapmıştı. Tercüme heyeti de forum boyunca başarıyla görevlerini yapmıştı. Buna karşın tanıtım broşüründe Kongre dilinin İngilizce olduğunun yazılmasına anlam veremedim. Organizatör Türkiye’nin Dışişleri Bakanlığı, yer Antalya olduğuna göre bir dahaki toplantıda bu hususun gözden geçirileceği beklenmektedir. İsteyen katılımcılar zaten Rusça, Arapça, İspanyolca, Fransızca sunum da yapabildiler.

 

Pakistan Dışişleri Bakanı sunumu arasına İpek-Yol projesinin bölge ülkelerine refah ve zenginlik getirdiğini sıkıştırdı. Panel sonrası hangi ülkenin ekonomisine, istihdamına, ihracatına ne kadar katkıda bulunduğunu, hangi ülkenin ne kadar fabrikalarını kapattığını sordum. Çünkü sözkonusu proje çerçevesindeki rakamlar sadece Çinli yatırımcılara, işçilere, üreticilere giden paradır. Ancak Mahdum Şah acele gitmesi gerektiğini söyleyerek mazeret beyan etti.

“Bölgesel Dayanışmayı Nasıl Güçlendirebiliriz” başlıklı panelde Karadeniz Ekonomik İşbirliği’nden (KEİ) Ekonomik İşbirliği Teşkilatına (EİT), TÜRKSOY’a daha çok Türkiye’nin kurucu olduğu, örgütlerin temsilcileri söz aldılar. EİT adına konuşan İranlı diplomat bölgesel örgütler bünyesindeki parlamenter meclisleri yetkilerinin artırılması gerektiğini anlattı. Benzer parlamentolar mesela Avrupa Konseyi’nde, Avrupa Birliği’nde de var. Genellikle idari ve mali işler dışında yetkileri sınırlı olup “danışma meclisi”dirler. İranlı diplomatın yetkiyi temsilcilerle paylaşma, karar aşamasında katılımı sağlama görüşü önemlidir. Ancak uluslararası parlamentoların yetkilendirilmesi, ancak ulusal olanların fonksiyonalleşmesinden sonraki aşamadır. Bu aşamada İran veya diğer EİT ülkelerinde parlamentoların yetkileri sınırlıysa, sadece tek seçici durumdaki liderlerin ağzına bakıyorlarsa uluslararası örgüt organlarına sıra gelmesi için daha çok beklemek gerek.

Aşırıcılık ve ayrımcılılıkla mücadele panelinde önde gelen ulusal ve uluslararası sivil toplum kuruluşları ile kamu kuruluşu temsilcileri sunuşlar yaptılar. 2003, 2008 ve 2011 yıllarındaki yasal düzenlemelerle ülkemizdeki Süryani, Keldani, Arami, Ermeni, Rum vb. vakıf malları, cemaat temsilcilerine iade edilmiş veya bedeli devlet tarafından ödenmiştir. Söz alan her azınlık mensubu bu malların iadesinden ve eğitim, ibadet, mabet konusunda devletin her türlü destek ve hususi yardımlarından dolayı şükranlarını dile getirdiler, duacı olduklarını söylediler. Gayr-i Müslim vakıflar konusunda vakıf senedine gösterilen ihtimamın, izleri kaybolmuş veya birçok sorunlarla, engellerle karşı karşıya kalan Müslüman vakıflar için de gösterilmesi beklenmektedir.

Panellerde yer almadığı halde Kırım Türklerinin lideri Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu ve Kırım Milli Meclisi Başkanı Refat Chubarov ile dertleştik. Ne yazık bud ava adamları, liderleri olduğu Kırım Türkleri ile görüşemiyor, Kırım’a gidemiyorlar. “Nerede yanlış yaptık?” konusunda biraz istişare ettik. Ayrı bir yazımızda tartışalım.

Üç gün süren ADF’nun, başarılı bir organizasyon olduğunu herkes takdir etti. Bir dahaki toplantıda somut bir sorunun çözümü konusunda önceden mutabık kalınan taslağın müzakereye açılması mümkündür. Mesela Mayıs ayında yaşanan Kırkızistan-Tacikistan sınır çatışmasının benzerleri bundan sonra da görülebilecektir. Esasen eski sömürgeciler komşular arasında bir sürü potansiyel çatışma konuları bırakmıştır ki Türk cumhuriyetlerinde bu tür yüzlerce mayın bulunmaktadır. Türk Keneşi veya İslam İşbirliği Örgütü bünyesinde, önceden tedbir, çözüm, gerektiğinde hakemlik panelleri oluşuturulması gerekmektedir. Bu tür hakemlikler konusunda mesela Türk dünyasının Aksakal’ı Nazarbayev riyasetinde şimdiden çalışmaların başlaması son derece yararlı olacaktır.

Öte yandan benzer kurumlaşmalara İnsan ve Çevre hakları konusunda da ihtiyaç gittikçe şiddetlenmektedir. Her ne kadar Türk ve İslam dünyasında hele hele insan hakları konusunda ortak mahkeme benzeri oluşumlar için erken zannedilse de bu tür kurumlara en çok günümüz yöneticilerinin kendileri veya aileleri ihtiyaç duyacaktır. Bir önceki yöneticilerin durumu dikkate alındığında bu gerçeği herkesin görmesi gerekmektedir.

Prof. Dr. Alaeddin Yalçınkaya

Marmara Üniversitesi

Uluslararası İlişkiler Bölümü Başkanı

NOT: Bu yazı Prof.Dr.Alaeddin Yalçınkaya’nın özel izni ile yayınlanmıştır.

Yazarın Tüm Yazılarını Görmek İçin TIKLAYINIZ