0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Yağmur yağardı, çise çise çatlak ve bedbaht topraklara.

Birer birer kapanırdı boşluklar, bir avuç su ile teker teker.

Hiç kapanmayan yüzdeki kırışıklıklara inat,

Şıpır şıpır şıpırdarlardı neşeyle,  güzelim damlacıklar.

İki yokluk (2 H) ve (1) sefalet (1 O) payı kadar.

Yağmur ve Hayat Yolcusu.

Aynı kompartımanda ki yolcular.

Bastığı yerlere toprak diye bakamadan.

Geçip gitmek istediler beraberce arkalarına bakmadan.

Üstlerine yağan sulu sepken yağmura karışarak.

Aniden;

Bir bir doldu gökyüzü,

Kara bulutlarla “birdir bir” oynayarak.

Nereye yağmak istersem oraya yağarım.

Keyfimin kahyasımısınız? dercesine kendinden emin.

Hoyrat rüzgarlara eşlik ederek, şemsiyeyle şems ederek.

Damla damla yağmaya devam etti hayat oluklarından kan gibi

Güneş;  bulut arkasından gülmeye başladı birden.

Kahkahaları ayyuka çıktı, sığırcık sürüsü dansıyla.

Bir çıktı, bir kayboldu, gökkuşağıyla dalga geçerek.

Yağmurda üşüyen bedenlere inat.

Evlerde üşüyen, fakir fukaraya,

Odun olup yanmadıktan sonra.

Düzelir miydi bu hayat?

Yağmur yağarken de deprem olur.

Aslında Deprem,

Yağan yağmurun farkında olamayan aşsız, evlerde olur.

Sobasız ve odunsuz .

Bir katık romantizm olmadan,

Ormantik.

Aslında yağmur,

Evin camından aşağı süzülen hafif müzik eşliğinde akan,

Bir molekül demeti de değildi hani.

İki Hidrojen ve 1 oksijenin bitik tükenmeyen sevdası hiç değil..

Suni dostluklarda parıldarlardı çünkü birleşen iki element.

Ol der olur, yağ der yağar, sel der sellenirlerdi.

Çocuk tekerlemelerinde ki Arap kızı da bakmıyordu camlardan bu sellere.

Takılacak kim kalmıştı geçmişten geleceğe.

Küçük bir sıcakta gevşeyen, tüm moleküller gibi buluta sevdalıydı  ya yağmurlar.

Sıkıya gelemezlerdi çünkü; hayat, memat gibi.

Ama; tekrar yoğunlaşmayı beklerlerdi, rahmetle.

Yoğun hayata inat.

Yağmur yağmur yağarlardı, açıp kapanan kapancıklarda.

En etkili yağmur dualarına Besmeleyle  el açarak.

Yazarın Tüm Yazılarını Görmek İçin TIKLAYINIZ